Βήματα για τη Ζωή

Ξεκινήσαμε την ενότητα για την αναγνώριση-διαχείριση των συναισθημάτων και την ενσυναίσθηση. Η διερεύνηση των συναισθημάτων από τα παιδιά θα τα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση τόσο του εαυτού τους όσο και των άλλων. Στο προηγούμενο μάθημα κάναμε δραστηριότητες με στόχο να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά πως νιώθουν οι άνθρωποι και με ποιον τρόπο μπορούμε να το μαντέψουμε. Σήμερα, δώσαμε για ακόμη μία φορά έμφαση στα συναισθήματα της χαράς και της λύπης και στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν «κακά συναισθήματα». Είναι όλα φυσιολογικά και μπορούμε να τα δείχνουμε με εξωτερικά σήματα και σωματικές ενδείξεις, όπως με εκφράσεις προσώπου, στάσεις του σώματος και ήχους. Η συζήτηση, επίδειξη εικόνων και οι δραστηριότητες που ακολούθησαν στόχευαν στο να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά πότε και για ποιους λόγους αισθάνονται χαρούμενοι ή λυπημένοι, πώς να το διαχειρίζονται και ότι τα ίδια πράγματα δεν προξενούν τα ίδια συναισθήματα σε όλους. Για να εμπλέξουμε και τον τομέα της Δημιουργίας και Έκφρασης, αποφασίσαμε να αποτυπώσουμε εικαστικά τις στιγμές που μας προξενούν αυτά τα συναισθήματα και να κατασκευάσουμε με τις ζωγραφιές μας 2 ανθρωπάκια, ένα της Χαράς και ένα της Λύπης στα οποία μπορούμε να ανατρέχουμε και να διαβάζουμε τις σκέψεις μας, ώστε να μπορούμε κάθε φορά να αναστοχαζόμαστε και να βρίσκουμε λύσεις διαχείρισης.

Η κυρία Χαρά και η κυρία Λύπη

Βήματα για τη ζωή

Μία άλλη δραστηριότητα που κάναμε ήταν η κατασκευή ταυτοτήτων. Μετά από επίδειξη κανονικής ταυτότητας και συζήτηση για την χρησιμότητα και την αξία της κάναμε λόγο και για τα δακτυλικά αποτυπώματα (εισαγωγή νέου λεξιλογίου). Σε ένα μεγάλο χαρτόνι ακουμπούσε κάθε παιδί το δεξί δείκτη του τον οποίο είχε περάσει από δακτυλομπογιά, δημιουργούντας έτσι το αποτύπωμα του
(θα μπορούσαμε να κάνουμε λεπτομερέστερες αναλύσεις εάν είχαμε κανονικό μελάνι).Στη συνέχεια, έγραφε από κάτω το όνομα του. Με αυτόν τον τρόπο έγινε άμεση σύγκριση των δακτυλικών μας αποτυπωμάτων και καταλήξαμε για ακόμη μία φορά στο συμπέρασμα ότι είμαστε διαφορετικοί και για να αισθανθούμε υπέροχα, σηκωνόταν ένας ένας και φώναζε: ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ!

Εκτυπώσαμε την ταυτότητα σε μπλε χαρτονάκι, κολλήσαμε την ασπρόμαυρη φωτογραφία μας, γράψαμε τα στοιχεία μας, την πλαστικοποιήσαμε και την βάλαμε στην τσάντα μας!

Βήματα για τη ζωή

Σε συνέχεια του προηγούμενου μαθήματος ασχοληθήκαμε σήμερα με τo γεγονός  ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι εντελώς ίδιος με κάποιον άλλο και ότι είμαστε ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ. Μία δραστηριότητα για να κατανοήσουν τα παιδιά ότι κάθε άνθρωπος βλέπει τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά ήταν η «Δραστηριότητα της Διαφορετικής Οπτικής». Σηκώνονταν ανά δυάδες και βλέπανε το καρεκλάκι από διαφορετικές πλευρές ο καθένας. Μετά, περιέγραφαν αυτό που είχαν δει. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν και βλέπουμε το ίδιο αντικείμενο, ο κάθε ένας έχει διαφορετική οπτική γωνία. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ιδέες, τις απόψεις και τις γνώμες μας. Αυτός που έχει διαφορετική άποψη από τη δική μου δε σημαίνει ότι  είναι ΑΝΩΤΕΡΟΣ ή ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ. Είμαστε απλά  ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ. Μία ακόμη δραστηριότητα την οποία μπορείτε να κάνετε και στο σπίτι είναι να δώσετε στα παιδιά ένα τελειωμένο ρολό κουζίνας και να τους πείτε να δουν ένα αντικείμενο και να το περιγράψουν. Στη συνέχεια να αλλάξουν θέση και να το δουν από την άλλη μεριά. Να το ξαναπεριγράψουν, κ.ο.κ. Σιγά σιγά, τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές ιδέες και πρέπει να τις σεβόμαστε όλες. Επίσης, αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να μη βλέπουν τα πράγματα εγωιστικά. Στη συνέχεια, τους έδειξα στον υπολογιστή 2 πίνακες ζωγραφικής. Ο 1^ος ήταν οι «Άνθρωποι με καπέλο» του Κ. Γαϊτη και ο 2^ος «Οι 4 εποχές» του Γ. Τσαρούχη. Τα παιδιά αντάλλαξαν απόψεις για ό,τι έβλεπαν και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν και βλέπουμε τα ίδια αντικείμενα ο κάθε ένας μας έχει διαφορετική αντίληψη. Επίσης, συνειδητοποιήσαμε ότι μπορεί να έχουμε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά με άλλους ανθρώπους, αλλά είμαστε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ. Στο τέλος, δημιούργησα ένα φύλλο εργασίας όπου τα παιδιά έπρεπε να ζωγραφίσουν όπως αντιλήφθηκαν τον πίνακα ζωγραφικής που τους έκανε εντύπωση.

"Άνθρωποι με καπέλο", Κ. ΓαΪτης

"Οι 4 εποχές", Γ. Τσαρούχης

Βλέπουμε τους πίνακες ζωγραφικής και συζητάμε

Το φύλλο εργασίας για δημιουργική αποτύπωση και έκφραση ιδεών

Βήματα για τη ζωή

Το σημερινό μάθημα αφορούσε στα γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο, στο ότι δηλαδή υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν τώρα και άλλα, που πρέπει να γίνουν αργότερα. Για να γίνει αντιληπτή η χρονική ακολουθία των γεγονότων παίξαμε πολλά γλωσσικά παιχνίδια χρησιμοποιώντας τις λέξεις Τώρα/Μετά/Ύστερα/Πριν/Αφότου εμπλέκοντας παράλληλα διάφορους τομείς(Μαθηματικά, Ανθρωπογενές περιβάλλον, Φυσικές επιστήμες). Στη συνέχεια, εκμεταλλευόμενοι τη χρονική περίοδο της αποκριάς, διαβάσαμε την ιστορία του Αρλεκίνου και αφού τη σχολιάσαμε, έδειξα στα παιδιά 4 καρτέλες που απεικόνιζαν την ιστορία. Τις περιγράψαμε και μετά τις βάλαμε στη σωστή χρονική σειρά, ώστε να κατανοήσουν τα παιδιά την αλληλουχία των γεγονότων. Τις βάλαμε στον πίνακα και τις «διαβάσαμε». Ηχογράφησα τα παιδιά τα οποία χρησιμοποιούσαν τις λέξεις στην αρχή, μετά, αργότερα, ύστερα, στο τέλος. Στο τέλος, έδωσα ένα φύλλο εργασίας όπου τα παιδιά έπρεπε να κάνουν ατομικά την ίδια δραστηριότητα(τελική αξιολόγηση).

Βλέπουμε τις εικόνες και τις περιγράφουμε

Βάζουμε τις εικόνες στη σωστή σειρα και αφηγούμαστε την ιστορία του Αρλεκίνου

Κόβουμε τις φωτογραφίες

Διαβάζουμε την ιστορία και κολλάμε την αντίστοιχη φωτογραφία

Βήματα για τη ζωή

Οι λέξεις με τις οποίες ασχοληθήκαμε στο μάθημα μας ήταν αν/τότε, γιατί/επειδή  με σtόχο να οδηγηθούν τα παιδιά στη διαπίστωση ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στο προηγούμενο και στο επόμενο, καθώς ανάμεσα και στην αιτία και στο αποτέλεσμα και  να βοηθηθούν ώστε να οδηγηθούν σταδιακά στον επαγωγικό τρόπο σκέψης. Το μεσημέρι λοιπόν δούλεψα με τη γνωστή παροιμία του Φεβρουαρίου χρησιμοποιώντας και τη διδακτική αρχή της επικαιρότητας. Έφτιαξα ένα εικονόλεξο και κάποιες κινητές κάρτες που έγραφαν τις λέξεις που έδειχναν οι εικόνες. Αφού το διαβάσαμε, το τραγουδήσαμε, το είπαμε μεγαλόφωνα και σιωπηλά, προχωρήσαμε στη δραστηριότητα της ανάγνωσης όπου τα παιδιά έπρεπε να τοποθετήσουν τη λέξη κάτω από την εικόνα. Στο ατομικό φύλλο εργασίας εργάστηκαν με παρόμοιο τρόπο και τοποθετούσαν τις λέξεις που έκοψαν κάτω από τις εικόνες.  

Βήματα για τη ζωή

Το σημερινό μάθημα αφορούσε τις έννοιες « όλοι/μερικοί» με σκοπό να αντιληφθούν τα παιδιά ότι όλα τα πράγματα δεν ισχύουν για όλους τους ανθρώπους και να οδηγηθούν σταδιακά στο συμπέρασμα ότι κάτι μπορεί να αρέσει σε μερικούς αλλά όχι σε όλους. Το πρωί παίξανε πολλά βιωματικά παιχνίδια ώστε να διαχωρίσουν και να καταλάβουν το νόημα των λέξεων, ενώ το μεσημέρι δούλεψα με τις ΤΠΕ και ετοίμασα ένα «φύλλο εργασίας» με το λογισμικό Tux Paint. Στην πρώτη εικόνα έπρεπε τα παιδιά να βάλουν όλους τους πιγκουίνους μέσα στη ζωγραφιά, ενώ στη δεύτερη, έπρεπε να βάλουν μερικούς. Το κάθε παιδί έβαζε όσους ήθελε (όχι όμως 6, που ήταν το σύνολο των πιγκουίνων ) και για να εμπλέξουμε και τον τομέα των Μαθηματικών, έπρεπε να τους μετρήσει και να γράψει το σωστό αριθμό. Έπρεπε να είναι προσεκτικοί  γιατί το θέμα ήταν να μην μπερδευτούν και  μετρήσουν τον πιγκουίνο που υπήρχε ήδη στην εικόνα ( έτσι, κάναμε και επανάληψη προηγούμενου μαθήματος που αφορούσε στην παρατηρητικότητα των νηπίων ).Κάθε παιδί αποθήκευε την εργασία του γράφοντας το όνομα του και στο τέλος τις εκτυπώσαμε για να τις βάλουμε στους φακέλους.

1ο φύλλο εργασίας

Τα παιδιά τοποθετούν όλους τους πιγκουίνους από τις στάμπες

2ο φύλλο εργασίας

Τα παιδιά τοποθετούν μερικούς πιγκουίνους γράφοντας τον αντίστοιχο αριθμό

Βήματα για τη ζωή

Το σημερινό μάθημα αφορούσε τους περισπασμούς και την προσπάθεια μας να διατηρήσουμε την προσοχή μας, αγνοώντας τους –κάτι πολύ χρήσιμο στο χώρο του νηπιαγωγείου… Παίξαμε παιχνίδια ρόλων με τις κούκλες του προγράμματος όπου τα παιδιά έπρεπε μέσα από τη συζήτηση  που ακούγανε, να καταλάβουν εάν γινόταν πραγματικός διάλογος ή εάν η κάθε κούκλα έλεγε τα δικά της, μη δίνοντας σημασία στο συνομιλητή της. Όταν γινόταν διάλογος, τα παιδιά σήκωναν τα χέρια τους, στην αντίθετη περίπτωση, καθόντουσαν ακίνητοι. Στη συνέχεια, τα παιδιά πήραν το λόγο και έφτιαχναν αυτοσχέδιες ιστορίες διαλόγων. Μιμηθήκαμε καταστάσεις από το σπίτι, το σχολείο και χώρους καθημερινότητας. Αφηγηθήκαμε προσωπικές ιστορίες όπου και τα ίδια τα παιδιά αγνοούν τους γονείς τους όταν τους λένε να μαζέψουν τα παιχνίδια τους, να συμμαζέψουν ή να φάνε την ώρα που πρέπει, ώστε να συνειδητοποιήσουν τις συνέπειες των πράξεων τους.  Εκφράσαμε τα συναισθήματα μας όταν δε μας δίνουν σημασία και καταλήξαμε σε συμπεράσματα για το τι πρέπει να κάνουμε. Τα παιδιά έλεγαν με ποιους τρόπους μπορούμε να αγνοήσουμε  τους περισπασμούς σε όλες τις περιπτώσεις και τους χώρους δράσης και οι ιδέες τους καταγράφονταν στον πίνακα για να μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιες καταστάσεις. Παίξαμε παιχνίδια με τα τραγούδια. Αντικαθιστούσα μία λέξη από τους στίχους και τα παιδιά έπρεπε να με σταματήσουν και να πουν τη σωστή, ενώ για το τέλος, αφήσαμε το αγαπημένο παιχνίδι «πετάει ο γάιδαρος»!

Βήματα για τη ζωή

Οι στόχοι του προγράμματος της σημερινής ημέρας ήταν να εισαχθούν τα παιδιά σε εκείνες τις έννοιες που θα τα βοηθήσουν αργότερα να μπορέσουν να αποφασίσουν εάν μία ιδέα ΕΙΝΑΙ ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καλή.Να κατανοήσουν- μέσα από τις έννοιες Ή και ΚΑΙ- οτι υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι για να σκεφτόμαστε για τα πράγματα και τέλος, να αρχίσουν να ασκούνται στην προσοχή και στη συγκέντρωση.
Παίξαμε πολλά παιχνίδια με τις λέξεις. Κάναμε προτάσεις του τύπου "Σήμερα ΕΙΝΑΙ Τρίτη. Α, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ; Έχετε δίκαιο, σήμερα ΕΙΝΑΙ Δευτέρα"."Αυτό που βλέπω ΕΙΝΑΙ ένα καρεκλάκι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ένα τραπέζι! Τα παιδιά έκαναν τις δικές τους προτάσεις και μάλιστα με ευφάνταστο τρόπο.Στη συνέχεια, τους ζητούσα να μου φέρουν Ή ένα τουβλάκι Ή έναν μαρκαδόρο και αργότερα ένα τουβλάκι ΚΑΙ έναν μαρκαδόρο (για να γίνει η κατανόηση και ο διαχωρισμός των εννοιών).Πρώτος ο αρχηγός της ημέρας έδινε παραγγέλματα ενώ μετά, το λόγο πήραν και άλλα παιδιά. Ο ένας προσπαθούσε να μπερδέψει τον άλλον και υπήρχε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα, όπου τα παιδιά μάθαιναν παίζοντας.Στη συνέχεια, παίξαμε το παιχνίδι του ΣΩΣΤΟΥ και του ΛΑΘΟΥΣ. έλεγα διάφορες λέξεις που ανήκαν σε μία κατηγορία,π.χ. ζώα και ανάμεσα τους υπήρχε και μία άλλη λέξη, π.χ. ποτήρι.Τα παιδιά έπρεπε να απαντούν με τις λέξεις ΣΩΣΤΟ/ΛΑΘΟΣ.Η συγκέντρωση και η προσοχή είναι προαπαιτούμενα αυτής της δραστηριότητας.Παίξαμε παντομίμα χρησιμοποιώντας τις λέξεις ΕΙΝΑΙ;/ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;ενώ συνεχίσαμε με ένα ομαδικό παιχνίδι,όπου ένα παιδί καθόταν στη μέση του κύκλου με κλειστά μάτια και διάλεγε με το χέρι του ένα παιδί από τα υπόλοιπα που είχαν σχηματίσει κύκλο.Το επιλεγμένο παιδί έκανε τη φωνή του σκύλου και οι υπόλοιποι έλεγαν "ΕΙΝΑΙ ο Κώστας Ή ο Ευρυπιδης;Το παιδί στη μέση του κύκλου έπρεπε να αναγνωρίσει ποιος ήταν και μετά άλλαζαν θέσεις.Στο τέλος, διαβάσαμε το βιβλίο της Μ. Κριεζή "Αχ, γιατί να είμαι γάτα" που επαναλαμβάνει τις λέξεις ΚΑΙ..ΚΑΙ. "(Άμπρα κατάμπρα και λάδι και ξύδι..)" και τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με το αστείο περιεχόμενο του.

Βήματα για τη ζωή

Πως θα καθήσουμε στην παρεούλα;
Συνήθως τα παιδιά κάθονται δίπλα στους φίλους τους, στους περσινούς συμμαθητές ενώ καινούρια παιδιά ή συνεσταλμένα κάθονται όπου βρουν χωρίς να προλαβαίνουν πολλές φορές να επιλέξουν αυτά τη συντροφιά τους.Σκοπός μας είναι όλα τα παιδιά να δημιουργήσουν σχέσεις αναμεταξύ τους και να αλληλεπιδρούν σε διπλανές θέσεις, χωρίς να παραγκωνίζεται κανείς.Πως θα το κάνουμε αυτό;Έχουμε δημιουργήσει διπλές εικόνες από ζώα τις οποίες έχουμε πλαστικοποιήσει. Έχουμε κολλήσει τη μία εικόνα του ζευγαριού στο παγκάκι(ή στο καρεκλάκι).Το κάθε παιδί, πριν καθήσει στην παρεούλα επιλέγει από ένα κουτί μία εικόνα και πηγαίνει να καθήσει εκεί που βρίσκεται το ζευγάρι της. Με αυτόν τον δίκαιο τρόπο όλα τα παιδιά κάθονται με όλους χωρίς μάλιστα να υπάρχουν γκρίνιες ή αντιρρήσεις!Τις ημέρες που δεν ακολουθούμε το πρόγραμμα, μπορούν να καθήσουν με όποιον θέλουν..Το σίγουρο πάντως είναι πως θα δημιουργηθούν καινούριες παρέες!

Τα παιδιά θα κάθονται πάνω στο ζωάκι που δείχνει η κάρτα που διάλεξαν..

Βήματα για τη ζωή

Ξεκινήσαμε το 1ο μάθημα..Παρουσίασα το πρόγραμμα στα παιδιά λέγοντας πως είναι ένας τρόπος για να μάθουμε  να λύνουμε τα προβλήματα μας, να είμαστε χαρούμενοι και να περνάμε ωραία.Έγραψα τον τίτλο στον πίνακα και εξήγησα πως επειδή θα υπάρχουν πολλά και ωραία πράγματα να κάνουμε, χρειαζόμαστε έναν βοηθό, που θα είναι το "τιμώμενο πρόσωπο" της ημέρας. Ο βοηθός αυτός θα φοράει μία κονκάρδα για να ξεχωρίζει και θα παρουσιάζει τον εαυτό του, φέρνοντας το πρωί φωτογραφίες του, αγαπημένα του τραγούδια, παραμύθια κ.α, τα οποία θα κολλάει πάνω στον "Πίνακα του Βοηθού". Μπορεί να προσκαλέσει και τη μαμά ή τον μπαμπά του να μας αφηγηθούν μια ιστορία για την οποία ο φίλος μας είναι περήφανος!Στο τέλος της ημέρας, θα παραλαμβάνει το δίπλωμα του, όπου όλα τα παιδιά θα γράφουν από μία "φιλοφρόνηση" για αυτόν!Για να είναι όμως δίκαιος ο τρόπος επιλογής του βοηθού, καταλήξαμε μετά από καταιγισμό ιδεών, να κάνουμε κλήρωση. Τα παιδιά γράψανε σε μία λωρίδα χαρτιού το όνομα τους και το βάλανε σε ένα κουτί που έλεγε "εγώ δεν έγινα ακόμη βοηθός".Τραβήξαμε ένα χαρτάκι και ορίστηκε έτσι ο πρώτος βοηθός για το επόμενο μάθημα.Το δικό του το χαρτί το βάλαμε σε ένα άλλο κουτί που έλεγε "Εγώ έγινα βοηθός".Έτσι, θα γίνουν όλα τα παιδιά βοηθοί πριν αρχίσουμε ξανά να διαλέγουμε από όλα τα ονόματα.Για να δείξω πως ακριβώς θα παρουσιάσει τον εαυτό του, παρουσίασα εγώ τον δικό μου!Είχα φέρει φωτογραφίες από σημαντικές στιγμές της ζωής μου, περιέγραφα πως αισθανόμουν κάθε φορά που τις έβλεπα και εξήγησα τον λόγο που τις επέλεξα. Έτσι, ακούστηκαν λέξεις όπως "ευτυχία, συγκίνηση, υπερηφάνια,αγωνία" και χρησιμοποιήθηκαν δευτερεύουσες αιτιολογικές προτάσεις με διαφορετικούς συνδέσμους.Στα παιδιά άρεσε πολύ που ήταν μάρτυρες αυτής της παρουσίασης και άκουγαν με προσοχή κάνοντας ερωτήσεις και σχόλια..Ευελπιστώ ότι θα χαρούν να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους..

 

Βάλαμε τα ονόματα μας μέσα στο δοχείο

 

 

 

 

 

 

 

 

Βήματα για τη ζωή

                       

Σήμερα, ξεκινήσαμε δραστηριότητες αλληλοσυνεργασίας σε ομάδες με τη μέθοδο της τυχαίας επιλογής.Βάλαμε σε ένα κουτί δυάδες αντικειμένων και κάθε παιδί έβαζε το χέρι του μέσα στο κουτί και έπιανε ένα αντικείμενο.Όποιο παιδί  είχε επιλέξει το ίδιο, γινόταν ο συνέταιρος του.Η ομάδα κάθησε σε διπλανές καρέκλες και αφού τα παιδιά συζήτησαν τι θα έκαναν αναλαμβάνοντας ρόλους, αποτύπωσαν την ιδέα τους σε ένα χαρτί.Γράψανε τα ονόματα τους και εξήγησαν τι έφτιαξαν.
Σε άλλη δραστηριότητα,με την ίδια μέθοδο επιλογής ζευγαριού, παίξανε τους "δημοσιογράφους".Πήραμε το κουκλοθέατρο και το παιδί που έκανε τον δημοσιογράφο κρατούσε για μικρόφωνο το ξυλάκι του ταμπουρίνου και κάθησε μπροστά από το κουκλοθέατρο. Το άλλο παιδί, κάθησε από πίσω και απαντούσε στις ερωτήσεις του πρώτου.(πως σε λένε, πόσο χρονών είσαι, το αγαπημένο σου χρώμα κ.τ.λ)Στο τέλος, ο δημοσιογράφος παρουσίαζε στη τάξη με επίσημο τρόπο αυτά που έμαθε για τον φίλο του.

Βήματα για τη ζωή

Λίγα λόγια από τους συγγραφείς του βιβλίου για το περιεχόμενο, τους σκοπούς και τους στόχους του προγράμματος θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο
http://vaigaiou.pde.sch.gr/portal/files_/Leitourgia_Sxoleiwn/Programma%20Bhmata%20gia%20th%20zwh.pdf
Στο δικό μας το σχολείο οι δραστηριότητες υλοποιούνται με τη συνεργασία των τριών εκπαιδευτικών (2 του ολοημέρου και 1 του κλασικού τμήματος).